Jak źjaviłasia ideja?
Ideja padarožža ŭ aŭtadomie naradziłasia ŭ nas z mužam, kali my žyli ŭ Hiermanii. Tam vielmi šmat ludziej tak katajecca. Asabliva ździviła, što tak jeździać piensijaniery. A jašče moj muž hladzieŭ vydeabłohieraŭ, jakija kalasiać pa śviecie ŭ aŭtadamach. Darečy, ich nazyvajuć «vanłajfiery».
Uvohule muž zahareŭsia idejaj i zaraziŭ joj mianie. Tamu, kali my viarnulisia ŭ Biełaruś, vyrašyli ŭziać u arendu takuju mašynu.
Dzie ŭziać dom na kołach u Biełarusi?
U našaj krainie arendnyja aŭtadamy — redkaść. Toj, jaki padychodziŭ nam, daviałosia braniravać za miesiac da pajezdki.
Miž inšym, da nas na hetaj mašynie siamja jeździła ŭ Turcyju praz Hruziju. Ceły miesiac jany ŭ im žyli.
Ale voś pryjšła i naša čarha. My atrymali zapavietnuju mašynu i prajšli instruktaž pa jaje absłuhoŭvańni. Składanaha tam praktyčna ničoha niama, adnak treba viedać, jak zapraŭlać vadu ŭ bak, mianiać kasietu ŭ sanvuźle i hladzieć, kab nie razładavaŭsia akumulatar.
Jak u nas ź infrastrukturaj dla takoha rodu padarožžaŭ?
My padarožničali pa Minskaj i Bresckaj abłaściach. U nas śpiecyjalnych miescaŭ dla absłuhoŭvańnia damoŭ na kołach niama, tamu spraŭlalisia svaimi siłami.
Na zapraŭcy zalivali ŭ reziervuar vadu z krana. Muž prosta čaplaŭ šłanh na zvyčajny vadapravodny kran u prybiralni i zalivaŭ vadu. Jomistaść tam nie vielmi vialikaja — usiaho sto litraŭ. Hetaha chapaje siamji z troch čałaviek na paŭtara-dva dni, kali karystacca ŭ ekanomnym režymie.
Vada ŭ asnoŭnym sychodziła na hatavańnie ježy i duš. Zapasy treba kantralavać, kab nie zastacca zusim biez vady.
Źlić kasietu z prybiralni — taksama cikavaja zadača. U nas takich prystasavańniaŭ navat i niama. Tamu ŭładalnik aŭtadoma na instruktažy nam patłumačyŭ, što rabić heta možna ŭ lesie, ale tolki treba potym zakapać adkidy.
A jak pierasoŭvacca na takoj mašynie? Što napisana ŭ PDR?
Dla kiravańnia aŭtadomam patrebnyja zvyčajnyja pravy katehoryi «B», ale mašyna vialikaja i treba adčuvać jaje habaryty. Adnak moj muž spraviŭsia z zadačaj «na ŭra». Jamu vielmi spadabałasia rulić amal hruzavikom.
Miž inšym, na chadu, pa praviłach darožnaha ruchu, nielha lažać na łožkach. Usie pavinny siadzieć u śpiecyjalnych kresłach i pryšpilvacca ramianiami biaśpieki.
Darečy, prachodnaść u doma na kołach — nie nadta. Napeŭna, navat horšaja, čym u lehkavuški. Tamu nas papiaredzili, kab my nie leźli ŭ nietry, a to zahruźniem i sami mašynu nie vypchniem.
A moža, lepš kupić svoj?
Kali, jak my, vybiracca paru razoŭ na hod, to lepš arandavać. Dla bytavych patreb takoje aŭto asabliva nie vykarystoŭvaješ, ale jaho treba absłuhoŭvać. Tamu my z mužam vyrašyli, što arenda — najlepšy dla nas varyjant.
Darečy, płanujem paŭtaryć takija pryhody jašče nie raz, tamu što hetaja pajezdka vielmi ŭžo spadabałasia. Arenda, miž tym, abychodzicca kala sta dalaraŭ u sutki.
Za aŭtadomam my pajechali ŭ Minsk na svajoj mašynie. Haspadar patłumačyŭ, jak karystacca ŭsimi pryborami, i my adpravilisia ŭ padarožža.
Pieršy načleh i ŭrahan
Spačatku my chacieli pajechać na Vilejskaje vadaschovišča, ale trapili ŭ niepahadź. Dźmuŭ mocny viecier, jaki łamaŭ drevy, tamu my vyrašyli zanačavać prosta ŭ poli, kala nievialikaj viosački. U lesie spyniacca było niebiaśpiečna, na naš damok na kołach mahło b pavalicca adno z dreŭ.
Darečy, aŭtadom padčas niepahadzi pakazaŭ siabie z najlepšaha boku. Ciopła, sucha i kamfortna, a za voknami bušuje sapraŭdny ŭrahan.
Darečy, niekalki razoŭ da nas padychodzili miascovyja z rospytami pra toje, čamu my siudy pryjechali, ci nie budziem my śmiecić i hetak dalej. Vietlivaj hetuju sustreču nie nazavieš, ale ŭsio abyšłosia dobra.
Pieračakaŭšy niepahadź, ranicaj my rušyli dalej.
Pa maršrucie. Baranavičy
U Baranavičy my pryjechali, kab naviedać miascovy zaapark. Heta prosta cudoŭnaje miesca. Vielmi šmat volnaj prastory, pa jakoj razhulvajuć žyvioły. Tam my prabyli kala piaci hadzin.
My z mužam bačyli roznyja zaaparki, uklučajučy Jeŭropu. Baranavicki zaapark — adzin z najlepšych. Źviary svabodna špacyrujuć amal u pryrodnych umovach, padychodziać da naviedvalnikaŭ, a jašče ich možna karmić prosta z ruk. Vielmi dobra arhanizavanaje miesca, pryhoža i navat jość niekalki kaviaryniek.
Biełaruskija Maldyvy pad Kobrynam
Z Baranavičaŭ my adpravilisia ŭ Katašy. Tam vydatnaje rukatvornaje voziera ź biełym piasčanym plažam i čystaj prazrystaj vadoj.
U samich Katašach žyvie ad siły čałaviek dźvieście. Plaž čysty i abstalavany. Tam jość i parasony, i raspranalni, i łaŭki.
Darečy, sami miascovyja prychodziać i prybirajucca na plažy. Takoha čystaha i dahledžanaha vadajoma ŭ Biełarusi ja jašče ni razu nie sustrakała. My z zadavalnieńniem pryjedziem tudy i ŭ nastupny raz. Prosta zapała ŭ serca hetaje miesca!
Darečy, uviečary vynieśli stoł vonki, kab papić harbaty, ale ź lesu było čuvać, što niedzie niepadalok chodziać dzikija źviary. Tamu na noč stali začyniacca.
A adnojčy da majho muža vyjšła ź lesu vialikaja lisa, tolki jon jaje spudziŭ, i my nie paśpieli sfatahrafavać.
Pa darozie jašče zajechali ŭ Kamianiec, pahladzieć miascovuju słavutaść — Kamianieckuju viežu. Jana ž staradaŭniaja, XIII stahodździa pabudovy. Škada, što na toj momant vieža była začynienaja.
Biełaviežskaja pušča, rovary i rezidencyja Dzieda Maroza
Nastupnym punktam našaha maršrutu była Biełaviežskaja pušča. Prybyli my tudy pad viečar i vyrašyli pieranačavać prosta na parkoŭcy. Znoŭ čuli, jak u lesie błukajuć dzikija źviary. Navat niejak strašnavata čuć, jak jany tam rykajuć i vyjuć.
Ranicaj my pakinuli aŭtadom na parkoŭcy i adpravilisia na ekskursiju. Bolš za ŭsio mianie ŭraziła rezidencyja Dzieda Maroza. Jon sapraŭdy kłasny! Dobry, uvieś čas žartuje i raspaviadaje historyi.
Akazvajecca, u rezidencyi jość jašče i dom Baby Jahi. Ekskursavod praviała nas pa ŭsioj terytoryi, pakazała i raspaviała šmat cikavaha. Pazityŭnych uražańniaŭ ad ekskursii zastałosia vielmi šmat. Byccam u kazcy apynulisia.
Paśla ekskursii my adpravilisia ŭ samu pušču. Tam my ŭziali naprakat rovary i pajechali pa adnym ź viełamaršrutaŭ. Tut było prosta poŭnaje jadnańnie z pryrodaj. Pach lesu, śpievy ptušak, šum halin na vietry — usio heta prosta niezabyŭna.
Paśla viełaprahułki my rušyli na jašče adnu ekskursiju. Hetym razam pajšli hladzieć žyvioł u valjerach. Kali paraŭnoŭvać z zaaparkam u Baranavičach — u puščy ŭmovy ŭtrymańnia źviaroŭ horšyja.
Našyja čakańni ad ekskursii krychu nie apraŭdalisia. Kletki i valjery ciesnavatyja, žyvioły vyhladajuć stomlenymi. Dy i karmić ich nielha. Ale takoje ŭražańnie skłałasia ŭ paraŭnańni z papiarednim zaaparkam.
Kali Biełych azior u Biełarusi niekalki — možna i pamylicca
Paśla naviedvańnia puščy my pahruzilisia ŭ svoj domik na kołach i pajechali na Biełaje voziera. Muž šmat hladzieŭ pra jaho videa ŭ internecie. Adnak akazałasia, što azior z takoj nazvaj u krainie niekalki. I my pryjechali nie na toje, ale taksama z nazvaj «Biełaje».
Darečy, takaja pamyłka nas zusim nie źniervavała tamu, što i hetaje Biełaje akazałasia całkam sabie dobrym i pryhožym miescam. Udostal nazaharalisia, vykupalisia i pahulali ŭ badminton. Uvohule, pamyłka akazałasia nie takoj fatalnaj. A moža navat i ščaślivaj.
Nazad u Minsk
Na hetym našy pryhody padyšli da zaviaršeńnia. Paśla apošniaj načoŭki my adpravilisia nazad u Minsk, zdavać aŭtadom jaho zakonnamu ŭładalniku.
Chočacca dadać, što my płanujem jašče raz paŭtaryć takoje padarožža. Vielmi niezvyčajna, kali ty nibyta ŭ haściničnym numary, ale ŭ toj ža čas jak i na pryrodzie. Tym bolš što padarožža i maršrut ty płanuješ sabie sam i ni ad kaho nie zaležyš.
Nastupnym razam chočam pajeździć pa Hrodzienščynie i Viciebščynie, a taksama zajechać na Brasłaŭskija aziory.
A jašče mužu vielmi spadabałasia kiravać aŭtadomam. Ja ž sieści za rul tym razam tak i nie advažyłasia.
A jakija my nazirali zachady sonca!
Čytajcie taksama:
dyk moža vichor i zdaryŭsia tamu, što vy tudy pryjechali?